گوج گنو

برداشتهای احسان و ایمان رضائی

گوج گنو

برداشتهای احسان و ایمان رضائی

بازی شب یلدا

 

 

 (ایمان۴سالگی) 

 

 

      (احسان ۱۶سال پیش)   

 

 

     

 

(این مربوط به کلاس ۴ ابتدائیه مدرسه هدف.(کوچه جمالی)جالب اینجاست که اسم هیچ کدوم از همکلاسیامو یادم نیست  به جز نفر اولی که امیر حسین روح نیاست و معلم مون که فامیلیش علی نژاد بود) 

(اضافات:من فکر کردم دوستان بادیدن عکس دومی منو توی عکس سومی پیدا می کنن اما...... )

                         ( شب یلدا ی خوبی داشته باشین )       

روایت عماد عمادی از ورود عکاسی به هرمزگان

روایت عماد الدین عمادی ازورود عکاسی به هرمزگان

برابر با گفته ها و شنیده ها و آثار به جای مانده ورود هنر عکاسی در  استان هرمزگان برای اولین بار به حدود یکصد سال پیش بر می گردد .بندرلنگه که در آن روزگاران از بنادر مهم و آباد و از لحاظ کسب و کار و تجارت جدید مروارید از اهمیت ویژه برخوردار بود به نحوی که چندین کنسولگری کشورهای خارجی در این شهر فعال بودند ، دارای فرودگاه بین المللی برای نشست و برخاست پروازهای داخلی و خارجی بوده و علاوه بر آن توسط جهازهای بادی که در بندرلنگه توسط استادان ماهر ساخته می شد از این بندر به اقصی نقاط دنیا مخصوصاً به کشورهای آفریقایی و هند مسافرت می کردند و از آن کشورها اجناسی مانند چوب ، چندل ، نارگیل ، انواع ادویه جات ، چای ، قهوه و سایر کالاهای تجارتی وارد می گردید و به نقاط مختلف ایران ارسال می شد ه  است. مهمترین و با ارزش ترین کالایی که از بندرلنگه به نقاط مختلف دنیا صادر می گردید مروارید بود که در آن دوران  بندرلنگه که به بندر مروارید هم معروف بوده است گونه های متنوع مروارید توسط غواصان چیره دست و ماهر این بندر صید و به دلیل معروفیت و مرغوبیت آن دارای خریداران زیادی در اکثر کشورهای جهان بوده است.

به علت ارتباطی که بین بندرلنگه و بنادر معروف و مهم جهان برقرار بود بسیاری از چیزهای جدید و نو ظهور برای اولین بار به بندر لنگه میرسید و از آنجا به دیگر نقاط کشور وارد میگردید  که از آن جمله دوربین عکاسی است که برای اولین بار توسط شخص هنردوست بنام زنده یاد( هاتف) به بندرلنگه آورده شد و او مدتها در این شهر به شغل عکاسی مشغول بوده است. خوشبختانه از کارهای ایشان در بعضی از خانواده های قدیمی بندرلنگه به جای مانده ، و دو قطعه از این عکس ها که مربوط به پدربزرگ اینجانب (پدر مادرم ) که در سال 1295 شمسی گرفته شده به عنوان نمونه کار زنده یاد هاتف به حضور علاقه مندان به هنر عکاسی و سینما تقدیم میدارم.

در بندرعباس تا آنجا که اینجانب اطلاع دارم کار عکاسی در دهه 1320 شمسی توسط یکی از علاقه مندان به این هنر بنام مرحوم زنده یاد شفاهی شروع شده و محل کار ایشان در یکی از اطاقهای منزل مسکونی خود واقع در محله اوزیها پشت کتابخانه آیت...... طالقانی بوده است. بعد از مرحوم شفاهی در سال 1326 شخص دیگری بنام جواد عکاس در شهر بندرعباس به این حرفه اشتغال داشته اند. بعد از این دو نفر افراد دیگری که دهه های 1330 به دنبال کار عکاسی رفته اند می توان از مرحوم کنگانی و مرحوم زواره صنعتگر که در محل کارگزاری استودیو عکاسی داشته اند نام برد.

همچنین آقای سید محمد هاشمی که کارمند بانک بودند و به دلیل علاقه ای که به کار عکاسی داشتند در منزل شخصی خود کارعکاسی می کردند و خود اینجانب برای اولین بار در سال 1344 شمسی که نوجوان 11 ساله ای بودم در عکاسی ایشان عکس گرفتم ام که این عکس بر روی پایان نامه تحصیلات چهارساله ابتدایی دبستان شاهپور سابق (شهید دقت فعلی ) الصاق گردیده است. 

 

(این عکس مربوط به دوران حضور آقای عمادی در تلویزیون مر کز خلیج فارس در دهه ۵۰ می باشد)

ای که به داد من رسیدی

--جشنواره تئاتر استانی کار خود را از سر گرفت .

--نگارنده از مخالفین تعطیلی جشنواره تئاتر استانی بوده است. 

--نگارنده براین باور است که اساسا در استانهایی مثل هرمزگان تنها راه رشد رشته های هنری جشنواره ها هستند . 

--نگارنده اعتقاد دارد گروه های تئاتری به امید سکه بهار آزادی هم که شده تئاتر کار واجرا می کنند. 

--نگارنده این وضعیت را باگوشت وپوست خود در حوزه سینما لمس  

کرده ودیده است که جشنواره فیلم وعکس اردیبهشت چگونه همچون دم مسیحایش سینمای استان را زنده کرد. 

--نگارده با همه احترامی که به کارشناسان تئاتر امور هنری ارشاد که اول اسمشان محمد سایبانی است قائل می باشد خواهش دارد بپذیرند که تئوری ایشان برای فقط اجرای عموم آثار نمایشی شکست خورده است. 

--نگارنده : ممد جان دوس ت داریم. 

--نگارنده با همه اختلاف سلیقه ای که با مدیران هنری و فرهنگی ارشاد دارد اما مراتب تشکر خود را بابت وصل کردن کپسول اکسیژن وخالی کردن آب حیات بر سر و صورت تئاتر استان اعلام می دارد. 

 

 

تو نیکی می کن

فروش خیریه آثار نقاشان هرمزگان به نفع مرکزنگهداری ایتام و معلولین ذهنی همت
۱۳ تا ۱۸ آذر فرهنگسرای طوبی
توجه کرده اید در ایران هر ساله مردم چه هزینهایی صرف نذوراتشان می کنند در راه خدا؛ امام ؛ پیغمبر
ویا همین مراسمیهایی که در چند روز آینده در پیش داریم به عنوان ولیمه برای حاجیان و از کربلا برگشته ها ؛ای کاش بخشی از این امورات را صرف آموزش ؛پوشش ؛ و حمایت از کودکان سرزمینمان کنیم .

فکر می کنم چگونه می شد حاجیه خانم و حاج آقایی هزینه مراسم به اصطلاح ولیمه شان را تابلو نقاشی بخرند وبه خانه ببرند هزینه تابلوها صرف امور خیریه می شد و حاج آقا وحاجیه خانم هم مشغول خالی کردن وانت پر از تابلو نقاشی جلوی درب منزل .



حضور هرمزگانی (۲)

افتخاری دیگر برای هرمزگان


حسام الدین انصاریان در یازدهمین دوسالانه عکس ایران



با آرزوی موفقیت برای همه هنرمندان استان وهمچنین آقای انصاریان

بهای مستی

بسیار متاسف شدم از شنیدن خبر مرگ(پر پرشدن) همشهریا نم بر اثر مصرف مشروبات الکلی دست ساز و البته تقلبی.

همشهریان هموطن من بهای چه چیز را پرداخته اند ؟؟ بهای لحظه ای خوشی لحظه ای خلسه ؛ نشئگی ؛ دور شدن از رئالیسم جانکاه وبه قول خودشان فاز گرفتن و روی ابرها پریدن .

از خودم می پرسم چه کسی مقصر است ؟؟

(امروز جایی بودم صحبت از جانباختگان این حادثه بود دوست رادیکالی برگشت وگفت: به جهنم می خواستن نخورند!!!!!)

من در نقطه وسط ایستاده ام ودارم اتفاقات را تحلیل می کنم و هنوز جواب پرسشهایم را نگرفته ام ؟؟

فقط می دانم این آدمها بهای خوشی و نشاط را پرداخته اند.

اگر می را از پیاله شان بگیریم آیا جایگزینی برای خوشی داریم تا در پیاله شان

بریزیم ؟؟


اکنون صحبتهای مهاجرانی از برخورد امام حسین با آن شخص دائم الخمر در خاطرم زنده می شود .!!!!



گزارش تصویری جشنواره (۳)

چشم چشم دو ابرو ( عکسها از شهاب آبروشن )

گزارش تصویری جشنواره (۲)

بیست و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران به کار خود پایان داد و

برگزیدکان معرفی شدند. جشنواره امسال از نظر کمی نسبت به سالهای قبل

رشد چشمگیری را نشان می داد اما از نظر کیفی جشنواره به قدرت سالهای

گذشته نبود .

هرمزگان با چهار فیلم دوردست ساخته علی رضا احمدی در بخش داستانی

نام من بشکرد ساخته خوبیار سالاری در بخش مستند؛ سبابه بر رنگ ساخته

مهرداد امیرزاده در بخش مستند و دنیای کوچک و من ساخته شهاب آبروشن

در بخش انیمیشن جشنواره حضور داشت .

هر ساله در جشنواره فیلمهایی هستند که در بین تماشاگران به اصطلاح سر وصدا می کنند و امثال با فیلم نام من بشکرد این اتفاق صورت گرفت واین فیلم جشنواره را تحت الشعاع خود قرار داد وهمچنین فیلم دوردست؛ به علت استقبال تماشاگران و

در خواست آنها هر دو فیلم در سئانس آخر جشنواره پخش مجدد شدند و باز هم

مورد استقبال تماشاگران قرار گرفتند.سخن کوتاه کنم اینکه فیلمهای هرمزگانی

مستحق دریافت جایزه بودند اما این اتفاق صورت نگرفت واین مهم نیست مهم حضور سینمای هر مزگان در عرصه های ملی وبین المللی است .



(عکسها از مهرداد امیرزاده)


مهرداد و استاد حسین احمدی نسب

پژمان بازغی در جلسه نقد و بررسی (با فیلم نفس در جشنواره حضور داشت)شهاب آبروشن در جلسه نقد و بررسی

خانم منا زندی منتقد

مهرداد درحال مصاحبه با تلویزیون

از چپ پیمان ماندگار - خوبیار سالاری- عاطفه خادم الرضا- خانم زندی -طهماسب صلح جو

پیمان ماندگار از راست : پژمان بازغی -عباس امینی -شهاب آبروشن -امیر شهاب رضویان-

طهماسب صلح جو -خانم زندی -خوبیار سالاری- پیمان ماندگار