گوج گنو

برداشتهای احسان و ایمان رضائی

گوج گنو

برداشتهای احسان و ایمان رضائی

سر انجام مرد شورشی رفت !

من یک استقلالی ام  اما علی کریمی را دوست داشتم. او یک بازیکن تمام عیار بود. بازیکن همیشه معترض که هیچ گاه زیر بار حرف زور نرفت .


علی کریمی در پستی که در صفحه اینتساگرام خود نوشته، آورده است:



به نام خالق هستی

میخی بر دیوار کوبیدم و کفش‌ها را آویختم

خداحافظی همیشه تلخ و ناگوار است. جدایی از عشقی که تار و پود وجودت را در تصرف دارد، کار آسانی نیست. یک بار صرفا تحت تاثیر خداحافظی غریبانه مهدوی‌کیا تصمیمی احساسی گرفتم و از فضای اندوه بار آن همه بی اعتنایی مرا از فوتبال بیزار کرد و خود را در پایان دیدم.

هر چند همین تصمیم احساسی و عجولانه باعث شد تا برخی‌ها همه چیز را تمام شده بدانند و مرا با دست خود به مسلخ ببرند. با توجه به شرایطی که در آن قرار دارم راهی جز ترک صحنه برایم نمانده. این تصمیم را در حالی که تمام وجودم را شک، تردید و اندوهی ناشناخته گرفته با مردم خوب و مهربان وطنم به اشتراک می گذارم... تصمیمی قطعی و برگشت ناپذیر.

از این پس هوادار متعصب برای تیم محبوبم پرسپولیس و تیم ملی کشورم خواهم بود. دوست دارم و این را وظیفه خود می‌دانم از تمامی سروران و مهرآفرینانی که من را از یک فوتبال خیابانی به میادین جهانی همراهی و مساعدت کردند تشکر کنم و البته تقاضا دارم تا اشتباهات و خطاهای این حقیر که در مقاطعی موجب آزردگی خاطر، نگرانی و رنجش احساسات پاکشان شده بخشیده و مورد عف قرار دهند.

من علی کریمی هر چه دارم بعد از خدا از فوتبال و محبت مردم است که البته هرگز خود را شایسته این همه محبت و لطفا نمی دانم چرا که در حقیقت قهرمان واقعی این مرز و بوم آنهایی هستند که به خاطر آرامش من و امثال من از آسایش و جان خود گذشتند تا این آرامش و آسایش نصیب ما شود. از همین رو دورود و سپاس به شهدا و جانبازان راه وطن و آزادی. این عزیزان را شایسته و لایق بالاترین ستایش‌ها می‌دانم.

اما از اینکه نتوانستم با پیراهن تیم محبوبم پرسپولیس فوتبال را ترک کنم اصلا ناراحت نیستم زیر این اتفاق عجیبی نیست. هرگز تن به بازی خداحافظی که متاسفانه در فوتبال ما نوعی حرکت تشریفاتی، تبلیغاتی و بعضا ریاکارانه است نخواهم داد. بسیاری از بزرگان فوتبال ما بی سروصدا خاموش شدند و به گورستان فراموشی رهسپار گردیدند.

در خاتمه قلبا اعلام می‌دارم که با خداحافظی از فوتبال تمامی حوادث و حاشیه هایش را هم در همان زمین خاک کرده و آنچه در این مسیر برایم پیش آمده را تنها چالش‌ها ، رقابت ها و احساسات منطقی می دانم. و بالاخره کلام آخر باز با هواداران که همواره برایم اهمیت بالایی داشته و خواهند داشت: شما همیشه در قلب من خواهید بود. از احترامی که طی این سالها نسبت به من داشته اید لذت بردم و سپاسگزارم.

سرانجام باید از این خاک رفت ... خوشا آنکه پاک امد و پاک رفت

خاک پاک تمام ایرانیان علی کریمی

نظرات 5 + ارسال نظر
نادم دوشنبه 30 تیر‌ماه سال 1393 ساعت 22:29 http://aziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiizam.blogsky.com

ای عشق من چه زیباست به خاطر تو زیستن و برای تو ماندن و به پای تو سوختن.

[ بدون نام ] سه‌شنبه 31 تیر‌ماه سال 1393 ساعت 21:04

امیدورام علی کریمی مثل تو نباشد و اینبار در تصمیمش ثبات شخصیتی داشته باشد آخر تو را چکار به علوم قرآنی؟!!!

دوست عزیز شدت حسادت در شما بسیار است لطفا خودتو به دکتر نشون بده !

[ بدون نام ] چهارشنبه 1 مرداد‌ماه سال 1393 ساعت 17:41

آخه تو چکاره ای که بهت حسادت کنم؟

امید پنج‌شنبه 2 مرداد‌ماه سال 1393 ساعت 13:39

تلفنتو چرا جواب نمیدی ... شورشی :)

سلام مهندس سرم شلوغ بود ببخشید در خدمتم (:

[ بدون نام ] سه‌شنبه 7 مرداد‌ماه سال 1393 ساعت 19:25

تو خودت شورشی هستی که فکر می کنی بقیه مثل توهستند وهرگز از تو یک شخصیت ثابت ندیده ام.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد