گوج گنو

برداشتهای احسان و ایمان رضائی

گوج گنو

برداشتهای احسان و ایمان رضائی

نگاهی به جشنواره دهم فیلم اردیبهشت

نگاهی به جشنواره دهم فیلم اردیبهشت یا پاس گل کرونا به سینمای هرمزگان

دهمین جشنواره فیلم اردیبهشت سر انجام پس از ۷ سال تعطیلی مجددا برگزار شد این جشنواره برای دومین بار است که تعطیل می شود و دوباره برگزار می گردد.
جشنواره اردیبهشت را می شود از زوایای مختلف مورد تحلیل قرار داد. جشنواره فیلم اردیبهشت یک مورد مطالعاتی مناسب در زمینه های مختلف است .

مختصری پیرامون تاریخچه جشنواره

جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت در واقع یادمان مرحوم کوروش گرمساری فیلمساز و عکاس فقید هرمزگان است .گرمساری یکی از پر افتخار ترین فیلمسازان سینمای هرمزگان و رئیس انجمن سینمای جوانان هرمزگان از سال ۷۳ تا ۸۳ بوده است که متاسفانه در حادثه رانندگی به همراه خانواده اش از میان ما رفت و دوستان و یارانش تصمیم گرفتند برای زنده نگاه داشتن نام او جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت را بر پا کنند. که در دوره اول یک هفته فیلم و عکس تحت عنوان مسافر اردیبهشت در سال ۸۴ برای این منظور برگزار گردید و از سال ۸۵ اولین جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت به صورت رقابتی توسط انجمن سینمای جوانان هرمزگان شکل گرفت.  در واقع مالکیت مادی و معنوی این جشنواره تماما در اختیار انجمن سینمای جوانان است. جشنواره در سال ۹۰ به علت اختلاف بین رئیس وقت انجمن سینمای جوان و مدیرکل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی بخش فیلم آن برگزار نگردید و تنها بخش عکس به همت انجمن عکاسان هرمزگان برگزار شد . سال ۹۳ نیز آخرین دوره برگزاری فیلم اردیبهشت در دهه ۹۰ است که توسط دبیر خانه ای که از سوی معاونت هنری وقت ارشاد تشکیل گردید برگزار شد و ناگهان جشنواره از سال ۹۳ تا ۱۴۰۰ به مدت ۷ سال  تعطیل بوده است و تا کنون شخصی چه مسئول و چه غیر مسئول هیچ گونه پاسخ روشنی مبنی بر چرایی تعطیلی جشنواره ارائه نکرده است ؟!.
اما آخرین دوره جشنواره دارای یک اتفاق مهم بود. برگزاری جشنواره به شکل ملی که مورد اعتراض جمع وسیعی از فیلمسازان استان قرار گرفت که به زعم نگارنده این اعتراضات به جا بود شاید هم یکی از دلایل متوقف شدن جشنواره اردیبهشت به مدت ۷ سال همین رفتن مسیر اشتباه بود که منجر به تعطیلی آن شد.  (این بخش را بخاطر داشته باشید تا پایان مطلب )
جشنواره دهم اما نکاتی داشت که خلاصه عرض می کنم
نکته اول - کرونا یک پاس گل اساسی به سینمای هرمزگان داد و با شرایط به وجود آمده جشنواره به شکل آنلاین و در پلتفرم اختصاصی جشنواره تمامی آثار به غیر از دو اثر که سازندگان آن موافق اکران آنلاین نبودند در جشنواره به نمایش در آمد. آمار خیره کننده ارائه شده از تیم فنی سایت جشنواره نشان از استقبال بی نظیر مخاطبان این دوره از جشنواره بوده است. آماری که هیچگاه و در هیچ حالتی از اکران حضوری و فیزیکی و در سالن ها به این عدد نمی رسید. این همان چیزی بود که سینمای هرمزگان می خواست، یعنی استقبال مخاطب ، حلقه مفقوده این سالهای سینمای هرمزگان.  در واقع ما در این سالها تمام تلاشمان را کرده بودیم برای دیده نشدن. از تبلیغات بسیار ضعیف گرفته تا نفهمیدن روشهای رسانه ای مناسب برای جذب مخاطب از مخالفت با استفاده از اینترنت در کمک به سینمای هرمزگان که این مقوله را می توان با نگاهی به عملکرد سینمای هرمزگان در عرصه فضای مجازی در مقایسه با دیگر رشته ها و جغرافیا ها به راحتی به آن پی برد تا ارائه آثاری فاقد دغدغه، حتی به عنوان مثال در زمان قرنطینه کرونا که شامل کل کشور می‌شد هنرمندان هر رشته هنری سعی در ارائه بر نامه در بستر مجازی داشتند حال آن که سینمای هرمزگان با در دست داشتن یک آرشیو مناسب می توانست پیشتاز میدان باشد که متاسفانه فرصت را از دست داد .

نکته دوم- حضور پر رنگ نسل جدید فیلمسازی در سینمای هرمزگان
یکی دیگر از نکات قابل توجه این دوره از جشنواره بود نسلی که نزدیک پنجاه درصد از شرکت کنندگان جشنواره را شامل می شدند یعنی از ۴۹ شرکت کننده در بخش استانی ۲۲ نفر آنها کسانی بودند  که در دوره های قبل جشنواره حضور نداشته اند. این خبر بسیار خوشحال کننده است برای سینمای هرمزگان که اساسا یکی از مشکلاتش ایجاد نیروی انسانی جدید است .

نکته سوم - نگاهی آماری به جشنواره

نگارنده سعی کرده از اطلاعات منتشر شده در سایت جشنواره این آمار را استخراج کند این آمار مربوط به بخش استانی است  .
حضور :
۳۸ فیلمساز مرد
۱۱ فیلمساز زن
پرکار ترین فیلمساز مرد :
غلامرضا رحیمی با  ۴ اثر
پرکارترین فیلمساز زن :
سارا عباسی با ۳ اثر
پرکار ترین تصویر بردار:
تورج قادری  با ۵ اثر
شهاب آب روشن با  ۴ اثر
علی رضا دهقانی با ۴ اثر
پر کار ترین تدوینگر:
  شهاب آبروشن با  ۷ اثر
غلامرضا رحیمی با  ۵ اثر
پر کارترین بازیگران:
  سیامک دلنواز  با  ۴ اثر
سیما پور سالاری با  ۳  اثر

بیشترین حضور زنان فیلمساز :
در بخش داستانی با ۸ اثر
کمترین حضور زنان در بخش تجربی با ۱ اثر بوده است .

نکته چهارم - خلق انیمیشن

اگر تنها دست آورد جدی توسعه ای جشنواره را بخواهیم بر بشماریم همین راه افتادن بخش انیمیشن در سینمای هرمزگان است انیمیشن یک گونه فراموش شده در سینمای هرمزگان در این ۵۰ سال گذشته است . واقعا مشخص نیست چرا سینماگران هرمزگانی روی خوش به این گونه جهانی پولساز ،پیشرو و بسیار گسترده از سینما نشان نمی دهند. این مسأله ای است که مدیران سینمایی باید برای احیای آن برنامه ریزی داشته باشند . باعث خوشحالی و مسرت نگارنده بود که در این دوره از جشنواره شاهد بخش انیمیش در جشنواره بوده است و این را به فال نیک می گیریم .

نکته پنجم - نامزدهای جشنواره
در اعلام نامزدهای جشنواره از سوی هیئت داوران مسائل زیر به چشم می خورد :
مسأله اول- از ۵ نامزد  معرفی شده در بخش بهترین  تصویر برداری ۳ نفر آنها اساسا هرمزگانی نیستند یعنی از نیروهای انسانی فعال در سینمای هرمزگان نیستند این مسأله باید به عنوان یک تلنگر در بین همکاران تصویربردار در استان مورد بررسی قرار گیرد و ایرادهای کار و راه های تعامل سازنده  فیلمسازان و تصویربرداران هرمزگان مشخص شده و اصلاح گردد . این مسأله در بخش صدا گذاری و صدابرداری نیز چنین است .

مسأله دوم - هیئت انتخاب ، هیئت انتخاب ها معمولا در جشنواره ها بازوی سیاست گذاری های جشنواره هستند در این دوره از جشنواره اعضای محترم هیئت انتخاب می توانست با مذاکرات با فیلمسازان فیلم‌هایی که شاید به اشتباه در بخش غیر مرتبط شرکت کرده اند را هدایت کند تا مسأله ای که در اعلام نامزدی برگزیدگان توسط داوران جشنواره روی داد پیش نمی آمد! و استقلال فراخوان جشنواره هم از این طریق حفظ می شد و نیازی به بهم ریختن ترکیب جشنواره با اعلام نامزد ها نبود و ابهامات ایجاد نمی شد.

نکته ششم - پوستر جشنواره
به شکل عجیبی پوستر جشنواره در این دوره مناسب نیست پوستر ها کلید ورود به رویداد ها هستند بخصوص رویداد های هنری و فرهنگی اما این پوستر چند گام به عقب داشت و هیچ خلاقیتی در طراحی آن دیده نمی شد استفاده از المان‌های نا مناسب و نا مرتبط و دمده شده باری بر دوش جشنواره بود . پوستر می بایست انرژی نهفته در رویداد را آزاد کند اما اینجا این اتفاق صورت نگرفته بود و این نشان از عدم شناخت توسط طراح و سفارش دهنده پوستر بوده است.

نکته هفتم -  جای خالی دوستان  فرمالیست
غایبان بزرگ جشنواره امسال در واقع دوستان فرمالیست سینمای هرمزگان بودند که در اعتراض به مسأله شورای سیاست گذاری جشنواره تعداد زیادی از آثار تولید شده در سال های اخیر خود را از جشنواره خارج کردند و تاثیر خود را بر بخش تجربی جشنواره امسال گذاردند. بخش تجربی همواره در سنوات مختلف جشنواره یکی از پر رونق ترین بخشها بود اما امسال با کمترین آثار ورودی مواجه شد. کاش شرایطی پیش می آمد تا این دوستان هم با جشنواره دهم قهر نمی کردند. عمده نظر دوستان فرمالیست و اختلاف شأن و پرسشهای اساسیشان سر این بوده که اعضای شورای سیاست گذاری باید از طیف های مختلف سینمای استان باشند و نه تنها مدیران دولتی. !

نکته هشتم - تولیدات سینمای هرمزگان،
با یک حساب سر انگشتی می توان فهمید تولیدات حاضر در این دوره از جشنواره ما بین سالهای ۹۲ تا ۹۸ بوده است یعنی ۶ سال تولید فیلم در هرمزگان و فیلمهای ارسال شده به جشنواره در بخش استانی حدود ۱۰۰ فیلم بوده است این عدد به صورت میانگین می‌شود تقریبا سالی ۱۸ فیلم.! این تعداد تولید فیلم برای استانی که مدعی برگزاری جشنواره ملی است بسیار نا امید  کننده است . امید است برای معضل تولید با برنامه ریزی درست توسط مسئولین چاره ای اندیشیده شود  .

نکته مهم نهم - ( نکته ای که ابتدای مطلب در پرانتز عرض شد که به خاطر داشته باشید )
در برنامه های حاشیه ای که توسط تلویزیون اینترنتی حامی جشنواره که در خلال جشنواره هر شب پخش می شد مجری محترم برنامه چند شب متوالی مصرانه موضوع ملی شدن جشنواره اردیبهشت را مجددا مطرح کردند و متاسفانه هیچ کدام از دوستان یا متوجه آن نشدند یا نخواستند که پاسخ دقیقی به این اصرار بدهند . جمله معرفی هست  تحت این عنوان که آدم "عاقل از یک سوراخ دو بار نمی گزد "! تجربه ملی‌شدن جشنواره اردیبهشت آزموده شده است و متاسفانه با شکست رو به رو بوده است. یکی از نتایج ملی‌شدن جشنواره تعطیلی  ۷ ساله آن است. امید می رفت که بعد از گذشت این مدت درس گرفته باشیم و متاسفانه این گونه نیست و قصد داریم برگردیم سر خط.  نگارنده معتقد است سینمای هرمزگان نیازمند یک جشنواره فیلم تماما استانی است. جشنواره ها همواره به منظور احیا و حمایت از به اصطلاح یک رشته فرهنگی و هنری خاص و جهت رونق بخشیدن به آن و توسعه در بخش های مختلف آن رشته و به منظور کشف استعداد ها و معرفی هنر این افراد مستعد به جامعه و همچنین حمایت‌های مالی از طریق اهدا جوایز به فیلمسازان مستقل ( در اینجا فیلم کوتاه )  شکل گرفته اند در کشور ما جشنواره ملی و بین‌المللی فیلم کوتاه کم نیستند. با یک سرچ ساده می توان به راحتی فراخوان این جشنواره های فیلم را در کشور پیدا کرد و اگر فیلمسازی توان رقابت را در خودش و اثرش میبیند می تواند در این جشنواره شرکت نماید . جشنواره فیلم اردیبهشت از محل بودجه فرهنگی استان هرمزگان هزینه های آن پرداخت می شود و باید این حمایت فرهنگی مستقیما به دست فیلمسازان هرمزگانی برسد نه فیلمسازان ملی با تهیه کنندگان و موسسات حرفه ای وابسته به دولت.! در  صورت بر گزاری جشنواره ملی فیلم اردیبهشت نیروی های سینمای هرمزگان تنها نقش تدارکاتچی را بازی خواهند کرد و فقط مسئولیت هتلینگ با ما خواهد بود و تنها گرفتن عکس سلفی با سعید روستایی نصیبمان می شود و هیچ سود دیگری نخواهد داشت. سینمای هرمزگان پتانسیل برگزاری ملی شدن جشنواره به دلایل متعدد که شاید از حوصله بحث خارج باشد را دارا نیست. این مطلب را از کسی که در پنج دوره از جشنواره اردیبهشت به عنوان تیم اجرایی حضور داشته بپذیرید. ملی کردن جشنواره فیلم اردیبهشت یک راهبرد اشتباه است و نمونه آن اگر قرار بود با ملی شدن اردیبهشت سینمای هرمزگان توسعه می‌یافت در دوره نهم به بعد باید خود را نشان می داد نه تنها اینطور نشد بلکه موجب تعطیلی آن شد و ۷ سال از بهترین سالهای سینمای هرمزگان هدر رفت  و کسی هم پاسخگو نیست .

احسان رضایی
فیلمساز و کارشناس ارشد پژوهش هنر
خرداد ۱۴۰۰ 









درگذشت منصور نعیمی


صاحب آن صدای خاص رفت !


درباره کارنامه منصور نعیمی بارها گفته شده و ساخته شده و شنیده ایم و دیده ایم  .  تسلیت عرض می کنم خدمت خانوده محترم استاد نعیمی  و همه یاران و شاگردان ایشان ، روحش در آرمش .


اما حواسمان نیست کم کم داریم سرمایه ها را از دست می دهیم  پارسال نقوی رفت امسال هم نعیمی. موج  ریزش  و سراشیبی سرمایه ها  برای من به شخصه دردناک است . شاید برخی بگویند آنها در آثارشان زنده اند که قطعن هم اینگونه است ولی جای خالی آدمها پرشدنی نیست آنهم چه آدمهایی ؟! ازچه نسل طلایی از هرمزگان، آنهم با چه کیفیتی؟! بعید می دانم بشود سرمایه را جای گزین کرد من که خوشبین نیستم . این نسل طلایی (نعیمی، نقوی، منصفی، بنی هاشمی، عقیلی، حبیب زاده ، عمادی و... ) را می شود به جد طلایی نامید نه بخاطر کیفیت کارشان که البته کیفیت دارد نه بخاطر تکنیک شان در آثاری که تولید کرده اند و نه تنها تعداد آثار شان که البته متعدد هست و نشان از سخت کوشی و ایثارٍ شان داشته ، بلکه طلایی هستند چون  تنها و تنها یک ویژه گی مشترک داشتند و آنهم اخلاق بود و بس . شاید این مفهوم کلی را بارها از جاهای مختلف شنیده باشید و شاید کمی شعار زده باشد ولی من با همه وجود  خود اخلاقیات این نسل طلایی را در مواجهه با خود احساس کرده ام.  اولین مولفه ی اخلاقی شان خانواده است  ارزش خانواده برایشان از هر چیز بالاتر بوده است . این را می توانید در  بیوگرافی های این نسل طلایی مطالعه کنید . شاید در این مجال نگنجد . سپس احترام و احترام، این حجم از احترام گذاردن به آدمهای اطرافت چه شاگردان و چه غیره برای من به شخصه قابل باور نیست !! رسیدن به جایگاه هنری کار سختی نیست می شود با کمی سخت کوشی به آن رسید ولی امروز رسیدن به این جایگاه اخلاقی  دشوار می نماید و بعید ! ........


استاد نعیمی سپاس برای همه چیز،


 روحتان در آرامش.


 راستی چند روز دیگه جشنواره فیلم اردیبهشت داریم و شما ما رو دست تنها گذاشتید !


پشتمان خالی شد 

کتاب تاریخچه سینمای هرمزگان

کتاب تاریخچه سینمای هرمزگان منتشر شد

همه چراغهای خیابان روشن است

کتاب "همه چراغهای خیابان روشن است"  منتشر شد .

کتاب مجموعه فیلمنامه های کوتاه احسان رضایی با عنوان "همه چراغهای خیابان روشن است "منتشر شد .این کتاب شامل هفت فیلمنامه کوتاه نوشته احسان رضایی است که  توسط "نشر سمت روشن کلمه"  به تازگی وارد باز نشر شده است . 

به گفته نویسنده ، این کتاب شامل هفت فیلمنامه کوتاه است که عمدتا فضای فیلمنامه ها نیز در بستر هرمزگان می گذرند . موضوعات این هفت  فیلمنامه اجتماعی، آیینی، سیاسی، کودک و نوجوان و تاریخی هستند .

علاقه مندان جهت تهیه این  کتاب می توانند به کتابسرا های 

پنج استاد واقع در خیابان دانشگاه ،

 سرو واقع در چهار راه داماهی، 

 سروش واقع در چهار راه سازمان،

 اندیشه واقع در شهر نمایش، 

 و بوکتاب واقع در پاساژ بزرگ هرمزگان

  در شهر بندرعباس مراجعه فرمایند.

منبع خبر : ایسنا خلیج فارس 


#همه_چراغهای_خیابان_روشن_است 

حمید سعید


 اواخر دهه هفتاد بود از رادیو بندرعباس صدای هم نوازی گیتار و جحله پخش می شد، برای ما که تازه گیتار خریده بودیم و دنبال ملودی های بندری می گشتیم تازگی داشت این شکل نواختن، زنگ زدیم صدوهجده و شماره  صدا و سیما را پیدا کردیم و پرسیدیم این آهنگی که صبحها رادیو پخش می کند مال چه کسیست ؟ یارو از پشت تلفن گفت "حمید سعید" ! و تلفن را قطع کرد. تا چند وقت فکر می کردیم گوشمان اشتباه شنیده است احتمالا یارو (آن آقا)  منظورش حمید سعیدی بوده است یا سعید حمیدی و با عجله این را تلفظ کرده است خلاصه گذشت تا اینکه رفتیم از کاست فروش ها آهنگ تک‌نوازی حمید سعیدی یا سعید حمیدی را بخریم، کاست فروشه با خنده و مسخره گفت حمییید سعیییید نه حمید سعیدی، ما که خیط شده بودیم  خودمان را جمع جور کردیم گفتیم: تک نوازی هاش رو می خوایم با گیتار و جحله ، کاست فروشه گفت: ندارم و ما با کمی احساس پیروزی از کاست فروشی آمدیم بیرون رفتیم دم در شرکت سروش صدا و سیما و گفتیم آهنگ ها تک‌نوازی حمید سعید را می خواهیم که آنها گفتند ما کاست فروش نیستیم و نوار ضبط صدای ما با نوارهای معمولی توی بازار فرق می کند خلاصه وقتتان را نگیرم زمان پخش آهنگ حمید سعید هم اصلن مشخص نبود و کنداکتوری به قول امروزی ها وجود نداشت مجبور شدیم هر وقت رادیو پخش کرد ما هم دکمه ضبط دستگاه را فشار دهیم و این تک آهنگ را ضبط کنیم چند وقت گذشت خیلی اتفاقی رادیو بندرعباس وسط یک برنامه ای دوباره همان آهنگ را پخش کرد نمی دانم چه شده بود که نوار خالی مورد نظر در دسترسمان نبود دست کردیم نوار کاستی که دم دست تر بود را برداشتیم و رویش آن تک نوازی حمید سعید را ضبط کردیم بعد از اتمام ضبط متوجه شدیم نواری که در دسترس مان بوده یکی از کاست های ضبط شده سید محمد خاتمی کاندیدای وقت ریاست جمهوری در سال هزار سیصد و هفتاد شش است که از تلویزیون ضبط کرده بودیم، حالا هر وقت نوار را عقب می آوردیم تا به سر  آهنگ حمید سعید برسیم اولش خاتمی می گفت :  توسعه اقتصادی یعنی اینکه امثال شما آقای نهاوندیان ها (مجری برنامه ) باید بنشینید برای مملکت برنامه اقتصادی تدوین کنید و توسعه سیاسی یعنی اینکه .... صدای خاتمی قطع میشد و موسی کمالی و حمید سعید با جحله و‌گیتار دو نوازی می کردند و ما سعی می کردیم ملودی ها را گوشی حفظ کنیم و بنوازیم. آخرشم هیچی به هیچی نه ما گیتاریست شدیم و نه توسعه سیاسی ... روح‌ مرحوم حمید سعید شاد و یادش گرامی باد  بهترین حمایت از هنرمند کمک برای به روی صحنه رفتن اوست   #حمید_سعید #بندرعباس

راویدان

راویدان نشریه فرهنگی و هنری هرمزگان منتشر شد 

این نشریه اولین و تنها ماهنامه تخصصی فرهنگ و هنر هرمزگان است



خشکسالی و دروغ

خشکسالی و دروغ 
دو هزارو اندی سال پیش داریوش هخامنشی دعایی می کند برای در امان ماندن سرزمین ایران او از خدا  می خواهد که سرزمین ازخشکسالی دروغ و دشمن در امان باشد .
و اما بعد 
پسا پیاز عنوان پرفورمنسی است از احمد کارگران . کارگران در این کار سعی بر این داشت تا با استفاده از المانهای پیاز، دیگ و آدمهایی که دور دیگ نشسته و در حال کندن پوست پیاز هستند و مخاطبی که در مقابل این صحنه قرار گرفته و این اختیار را دارد که هر لحظه که اراده می کند وارد این بحث شود و در مورد هر موضوعی که می خواهد به گفتگو بنشیند، قصد داشت از نگاه نگارنده ،مساله گفتگو را در قالب فرمالیستی اش ارائه کند. تاکیدی بر اصالت حرف زدن ، تاکیدی بر گپ زدن، تاکیدی بر گفتگو و... اما دقیقا این هدف احمد کارگران در اجرای کارش کمانه کرده بود و تبدیل به ضد خود شده بود و اساسا همین المانها در ادامه اثر خلع سلاح شده بودند . کارگران دارای سابقه طولانی در انجام چنین اموری است و اساسا در بزنگاهای تاریخی پیرامونش دست به انجام چنین اعمالی می زند و از آنجایی او که دارای هوش و زیریکی بسیار بالایی است و مرد رند سالهای اخیر حوزه تجسمی استان لقب گرفته است، اما این بار به معنای واقعی در این کار ضعفهای فاحشی در کارش دیده میشد که تیتر وار می توان به این ضعف ها اشاره کرد :  یک، نوع چیدمان و ارائه اثر برخلاف شعار اثر در راستای گفتگو نبود و فاصله بسیار زیاد مخاطب و نقطه مرکزی اجرا بسیار به کار لطمه زده بود .دو، انتخاب  پرفورمرهای شروع کننده این پرفورمنس به شدت اشتباه بود زیرا که هیچکدام از آنها قابلیت انجام چنین پرفورمنسی را نداشتند و از کشش لازم برای همراهی مخاطب در نقطه آغازین کار برخوردار نبودند . سه، کارگران به یک سخنرانی طولانی در ابتدای اجرا پرداخت که مخاطب را کلافه کرد و توضیح دادن یک مبحث فلسفی دشوار که  نه سری دارد ونه  تهی ونه منبع آن معلوم است ونه اساس و پایه آن، شبیه بالارفتن بر منبر بود . انتخاب این بحث برای چنین پرفورمنسی در چنین مقطعی زمانی دقیقا "چیز " فرض کردن مخاطب است. چهار، اساسا کارگران علاقه شدیدی به مقوله  بازی هنری  یا به قول خودش پلی آرت دارد. به نظر نگارنده احمد کارگران دارای توهم مهرچینی شطرنج یا خود شاخ پنداری است . او تمامی آدمهای دورو برش را مهره  ای می بیند که می تواند به راحتی با آنها بازی کند و آدمهای  پیرامونش معمولا از این بازیهایی که به راه می اندازد، احساس خوشی دارند و  نا خود آگاه وارد صفحه شطرنج او می شوند که البته مقاومت در برابر چنین فضایی مشکل نیز هست . به واقع کارگران یک روانشناس قدر است او رگ خواب اطرافیانش را در دست دارد و همه را سر کار می گذارد. مثالش همینکه توانسته با یک دیگ و چند عدد پیاز ملتی را مچل خودش کند ،بدون هیچ فایده و دست آوردی.  و این با ذات هنر در تضاد و دروغی بیش نیست. جمله معروفی هست که می گوید هر چه دروغ بزرگتر باشد مردم راحتر آن را قبول می کنند . نگارنده به جناب کارگران چند توصیه دارد و ختم کلام .
 استاد احمد کارگران بجای فریب و بازی با مخاطبان دهه های مختلف هنری، لطفا به وضعیت اسفناک انجمن تجسمی استان هرمزگان رسیدگی کنید.شما یکی از کسانی هستید که مسبب بر مسند نشستن استاد عیسی جنگانی بر ریاست انجمن تجسمی استان بودید و این بر هیچکس پوشیده نیست و خودتان و دیگران همه آگاه بودند که ایشان توانایی مدیریت این انجمن عریض و طویل را نداشتند و ندارند و اکنون  هم نزدیک به دو سال است انجمن هنرهای تجسمی استان هرمزگان تعطیل است!!! . لطفا بجای کندن پوست پیازها از این خرابی که به بار آورده اید آوار برداری کنید و بجای به سخره گرفتن منطق گفتگو و اصالت گفتگو و کلام به سولاتی که پیرامون عملکرد شما در به وجود آمدن وضعیت فعلی انجمن تجسمی ،هست پاسخگو باشید .به جای خر رنگ کردن در گالری گرمساری در برابر عملکرد ضعیف اعضای انجمن تجسمی در نمایشگاه های اخیر پاسخگو باشید. نمایگشاه ضعیف موسی عامری پور، پوستر های ضعیف تر خیام مویدی، نمایشگاه بسیار ضعیف یونس دهقانی محصول چیست؟! کاش به جای عوام فریبی، جلسه ای با اعضای انجمن تجسمی  برگزار می کردید و مشکلات این حوزه را حل می نمودید . و تلاش می کردید تا این انجمن که  هم اکنون دچار خشکسالی مضمن شده است ، نجات یابد . زیرا که در نهایت تاریخ در مورد شما قضاوت خواهد کرد . 
ارادتمند شما احسان رضائی 
آخر تابستان عجیب و غریب94

سه کتاب از علی رضایی شریف منتشرشد

سه کتاب از علی رضایی شریف منتشر شد

به گزارش سرویس خبر شهرنمایش به تازگی سه کتاب از علی رضایی شریف شاعر و نویسنده هرمزگانی منتشر شده است . این سه کتاب که شامل دو کتاب شعر فارسی و یک شعر بومی سروده به گویش بندری است از سوی انتشارت ارم منتشر شده است . مجوعه شعر شبستان پرستاره – دفتر پنحم ،سروده های 1382 تا 92 و مجموعه شعر غوطه در ژرفا دفتر چهارم، سروده های 1382 تا 87 دو کتاب شعر فارسی و ایسپلنگ تینفس دفتر سوم، سروده های 1376 تا 89 به گویش بوی هرمزگانی از سوی این شاعر روانه بازار نشر کشور گردیده است .


لازم به ذکر است پیش از این نیز کتاب های :


کوچئون چیچکا- چشدل بنک سیهر – آینه در مشت – جام پدرام – گلس دل- سیبستان سبز - می توان و باید - نکته های شاعرانه – از این شاعر و نویسنده هرمزگانی از آغاز دهه 70 تا کنون منتشر گردیده است .

علاقه مندان می توانند این سه کتاب از علی رضایی شریف را از کتاب فروشی امام خمینی جنب آموزش پرورش ناحیه 2 و همچنین کتاب فروشی شهر ایرن واقع در سه راه شهر نمایش در بندرعباس تهیه نمایند .




شهر نمایش

اخبار پیرامون فرهنگ و هنر هرمزگان را می توانید از این سایت دنبال کنید


شهرنمایش



رمان خانواده جمعه. موسا بندری

از استاد موسا بندری ،داستان نویس و شاعر هرمزگانی به تازگی رمان خانواده جمعه توسط نشر نیماژ منتشرشده است . علاقه مندان به خواندن این رمان که در حال و هوای بندرعباس می گذرد می توانند . این کتاب را از کتابسرای امام خمینی . واقع در خیابان برق. جنب آموزش و پرورش ناحیه 2 بندرعباس .خریداری نمایند .


تبریک با تاخیر


دو فیلم هرمزگانی افتخار آفریدند

 

"به علت در دسترس نبودن اینترنت و مشغله کاری زیاد این خبر با تاخیر منتشر می شود ."


فیلم مستند اوزال ساخته مسعود میرزایی جایزه سرزمین  زیبای من را از جشنواره بین المللی فیلم  کوتاه تهران دریافت نمود .


همچنین فیلم "من در محدوده ادراک" ساخته محمد رضا رکن الدینی جایزه بهترین فیلم پیشرو را از جشنواره فیلم پروین  اعتصامی دریافت نمود .


تبریک به این دو همکار سینمایی و به امید موفقیت های بیشتر .


اوزال در جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران

فیلم مستند اوزال ساخته مسعود میرزایی تنها نماینده هرمزگان در سی یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران است . تبریک به مسعود عزیز .لینک خبر



در ادامه آمار  فیلمهای ارسال شده به این جشنواره توجه کنید . مقایسه بین آثار تولید شده استان های مختلف می تواند درس آموز باشد .

لینک خبر از سینما فیروزه




سینما فیروزه – بخش مسابقه ملی سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران با استقبال خوبی از سوی فیلمسازان رو به رو شد.

یک هزار و ۷۷۷ عنوان فیلم از فیلمسازان سراسر کشور متقاضی حضور در این رویداد هستند.
بر پایه این گزارش با پایان مهلت ارسال آثار به دبیرخانه جشنواره، ۹۷۹ عنوان اثر داستانی کوتاه، ۴۳۱ اثر مستند، ۲۱۸ اثر تجربی و ۱۴۹ پویانمایی متقاضی حضور در سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران هستند.

استقبال فیلمسازان از این دوره جشنواره نسبت به سال های اخیر بی سابقه است و با توجه به تعدد آثار رسیده، جشنواره بین المللی فیلم کوتاه در آغاز دهه چهارم برگزاری خود، شاهد رقابت گرمی بین فیلمسازان خواهد بود.

این آثار که  اغلب از تولیدات سال اخیر انجمن سینمای جوانان ایران هستند، نشان می‌دهد که دفاتر این انجمن در شهرستان ها به چرخه تولید بازگشته اند و تمامی استان های کشور در این دوره از جشنواره فیلم دارند و  با توجه به این مساله، امسال شاهد جشنواره ای متنوع خواهیم بود که جغرافیا ، آداب و رسوم و …. مردم ایران را به تصویر خواهد کشید.
بر پایه این گزارش ۳۱ استان کشور از تهران تا شمال و جنوب و شرق و غرب ایران زمین در جشنواره سی و یک فیلم کوتاه تهران حضور خواهند داشت.

فهرست فیلم‌های متقاضی استان‌ها برای حضور در جشنواره عبارتند از:
خراسان جنوبی با ۴ فیلم، خراسان شمالی با ۴ فیلم، آذربایجان غربی با ۶ فیلم، کهکیلویه وبویراحمد با ۶ فیلم، هرمزگان با ۸ فیلم، ایلام با ۱۰ فیلم ، چهار محال و بختیاری  با ۱۳ فیلم، قزوین با ۱۸ فیلم، سیستان و بلوچستان با ۱۹ فیلم ، سمنان با ۲۰ فیلم، کرمانشاه با ۲۰ فیلم، کرمان با ۲۱ فیلم، مرکزی با ۲۳ فیلم ، بوشهر با ۲۶ فیلم ، قم با ۲۸ فیلم، زنجان با ۳۰ فیلم، یزد با ۳۱ فیلم ، آذربایجان شرقی با ۳۲ فیلم، مازندران با ۴۱ فیلم، گلستان با ۴۲ فیلم، اردبیل با ۴۳ فیلم، کردستان با ۴۹ فیلم، لرستان با ۵۷ فیلم، خوزستان با ۵۹ فیلم، همدان با ۶۳ فیلم، البرز با ۶۶ فیلم، فارس با ۶۶ فیلم، گیلان با ۶۹ فیلم، خراسان رضوی با ۱۰۹ فیلم، اصفهان با ۱۳۲ فیلم و تهران با ۶۵۶ فیلم.

سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران از ۲۲ تا ۲۷ مهرماه سال جاری برگزار می‌شود.

یک دهه گوج گنو


ده سال پیش در چنین ماهی (شهریور 83) فیلم کوتاه سینمایی گوج گنو به کارگردانی ایمان واحسان رضائی ساخته شد . یک دهه ای که برای ما همچون سه دهه گذشت . با فراز و نشیب بسیار . برای ساخته شدن این فیلم افراد زیادی تلاش کردند از جمله تصویر بردار علیرضا محسنی - طراح صحنه و دستیار کارگردان مهرداد امیرزاده - تدوین و انتخاب موسیقی ایمان رضائی - ایده اولیه تدوین فرزانه محمدی پور - تهیه کننده محمد معین رضائی - بازیگران . محمد پاهنگه - آمنه خوشبخت - قاسم رنجبری مهر . و همراهانی همچون خوبیار سالاری - فرهاد فرزاد - حسین رضائی - رضا پایان .غلام حسین زاده - مرتضی حسین زاده . رضا خوشبخت و......

عکسها از:علیرضا محسنی و مهرداد امیر زاده


مطبوعات،منصفی، کازابلانکا

کتاب  مطبوعات ، منصفی ، کازبلانکا به قلم بنیامین انصاری نسب منتشر شد . این کتاب مجموعه مقالات بنیامین انصاری نسب روزنامه نگار و نویسنده هرمزگانی است که توسط نشر ایران نگار منتشر شده است . بنیامین انصاری نسب کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی و کارشناس ارشد جامعه شناسی ،اهل و ساکن هرمزگان است .


موفقیتهای اخیر سینماگران هرمزگان

فیلم مستند اوزال به کارگردانی مسعود میرزایی در پنجاهمین جشنواره منطقه ای سینمای جوان کشور که در اراک برگزار می شد، موفق به دریافت جایزه بزرگ این جشنواره گردید .لینک خبر



 همچنین فیلم مستند "من تورا پروانه ام " ساخته خانم فروزان کهوری نژاد بندری به  جشنواره پروین اعتصامی راه یافت .

 و همچنین فیلم تجربی " من در محدوده ادراک" به کارگردانی محد رضا رکن الدین قلعه دژ نیز به بخش تجربی جشنواره پروین اعتصامی راه یافت . لینک خبر

غزه بدون شرح !



اشعاری از محمود درویش شاعر فلسطینی :

 

این جا؛

            بر نشیب تپه ها

            در برابر غروب

            در لبۀ زمان

            نزدیکِ باغ هایی بی سایه

انجام می دهیم؛ کاری را که زندانیان می کنند

و کاری را که بیکاران...

                                    آرزو می پرورانیم.

 

..............................................

 

 

 

سربازان

مسافت میان وجود و عدم را

                                    اندازه می گیرند،

                                    با دوربین تانک...

ما

فاصلۀ میان تنِ ما و گلوله ها را

                                    اندازه میگیریم،

                                    با حس ششم...

.........................................................................

 

این محاصره

آنقدر ادامه خواهد یافت

تا به دشمنان مان

                        نمونه هایی از شعر جاهلی را بیاموزیم.

...................

 

و بی‌اختیار

کلماتِ فیلسوف را تکرار کردند:

مرگِ ما بی‌معناست

ما هستیم

پس مرگ نیست

مرگِ ما بی‌معناست

مرگ هست

پس ما نیستیم

 




سر انجام مرد شورشی رفت !

من یک استقلالی ام  اما علی کریمی را دوست داشتم. او یک بازیکن تمام عیار بود. بازیکن همیشه معترض که هیچ گاه زیر بار حرف زور نرفت .


علی کریمی در پستی که در صفحه اینتساگرام خود نوشته، آورده است:



به نام خالق هستی

میخی بر دیوار کوبیدم و کفش‌ها را آویختم

خداحافظی همیشه تلخ و ناگوار است. جدایی از عشقی که تار و پود وجودت را در تصرف دارد، کار آسانی نیست. یک بار صرفا تحت تاثیر خداحافظی غریبانه مهدوی‌کیا تصمیمی احساسی گرفتم و از فضای اندوه بار آن همه بی اعتنایی مرا از فوتبال بیزار کرد و خود را در پایان دیدم.

هر چند همین تصمیم احساسی و عجولانه باعث شد تا برخی‌ها همه چیز را تمام شده بدانند و مرا با دست خود به مسلخ ببرند. با توجه به شرایطی که در آن قرار دارم راهی جز ترک صحنه برایم نمانده. این تصمیم را در حالی که تمام وجودم را شک، تردید و اندوهی ناشناخته گرفته با مردم خوب و مهربان وطنم به اشتراک می گذارم... تصمیمی قطعی و برگشت ناپذیر.

از این پس هوادار متعصب برای تیم محبوبم پرسپولیس و تیم ملی کشورم خواهم بود. دوست دارم و این را وظیفه خود می‌دانم از تمامی سروران و مهرآفرینانی که من را از یک فوتبال خیابانی به میادین جهانی همراهی و مساعدت کردند تشکر کنم و البته تقاضا دارم تا اشتباهات و خطاهای این حقیر که در مقاطعی موجب آزردگی خاطر، نگرانی و رنجش احساسات پاکشان شده بخشیده و مورد عف قرار دهند.

من علی کریمی هر چه دارم بعد از خدا از فوتبال و محبت مردم است که البته هرگز خود را شایسته این همه محبت و لطفا نمی دانم چرا که در حقیقت قهرمان واقعی این مرز و بوم آنهایی هستند که به خاطر آرامش من و امثال من از آسایش و جان خود گذشتند تا این آرامش و آسایش نصیب ما شود. از همین رو دورود و سپاس به شهدا و جانبازان راه وطن و آزادی. این عزیزان را شایسته و لایق بالاترین ستایش‌ها می‌دانم.

اما از اینکه نتوانستم با پیراهن تیم محبوبم پرسپولیس فوتبال را ترک کنم اصلا ناراحت نیستم زیر این اتفاق عجیبی نیست. هرگز تن به بازی خداحافظی که متاسفانه در فوتبال ما نوعی حرکت تشریفاتی، تبلیغاتی و بعضا ریاکارانه است نخواهم داد. بسیاری از بزرگان فوتبال ما بی سروصدا خاموش شدند و به گورستان فراموشی رهسپار گردیدند.

در خاتمه قلبا اعلام می‌دارم که با خداحافظی از فوتبال تمامی حوادث و حاشیه هایش را هم در همان زمین خاک کرده و آنچه در این مسیر برایم پیش آمده را تنها چالش‌ها ، رقابت ها و احساسات منطقی می دانم. و بالاخره کلام آخر باز با هواداران که همواره برایم اهمیت بالایی داشته و خواهند داشت: شما همیشه در قلب من خواهید بود. از احترامی که طی این سالها نسبت به من داشته اید لذت بردم و سپاسگزارم.

سرانجام باید از این خاک رفت ... خوشا آنکه پاک امد و پاک رفت

خاک پاک تمام ایرانیان علی کریمی